Op de 3e zondag van Epifanie is aan de orde: het eerste gedeelte van Jezus’ optreden in de synagoge van Nazareth.

Bij het bestuderen van dit gedeelte viel mij eigenlijk pas voor het eerst op, hoezeer Lucas Jezus ten tonele voert in nauwe verbondenheid met de Schrift.
In dit gedeelte gaat het erover hoe Jezus de rol van Jesaja opent en deze becommentarieert.
Tot gróte verwondering van zijn toehoorders.
Én hun instemming (vers 22 – al valt dit vers bij de stof voor een week later)!

Maar het gaat me daarbij tevens om eerdere en latere gedeelten in Lucas in deze lijn:

• Lucas 2:41-52: de twaalfjarige Jezus in de tempel. Hij blijkt zeer thuis in de Schrift.
  Ook hier: tot grote verbazing van de aanwezigen.
• Lucas 4:1-13: Jezus pareert de verzoekingen van de duivel door… de Bijbel als de bron voor zijn keuzes te hanteren.
• Lucas 4:14: ”Hij gaf onderwijs in hun synagogen en werd door allen geprezen”. Ook hier werd gelezen en gepreekt vanuit het Woord.

Die lijn zie ik verder lopen door Lucas. Tot aan de laatste verzen.
Dat prachtige verhaal van de Emmaüsgangers bijvoorbeeld:

• Lucas 24:27: ‘Hij begon bij Mozes en al de profeten en legde hun uit wat in al de Schriften over Hem geschreven was.’
• Lucas 24:32: ‘En zij zeiden tegen elkaar: Was ons hart niet brandend in ons, toen Hij onderweg tot ons sprak en voor ons de Schriften opende?‘
• Lucas 24:45: ‘Toen opende Hij hun verstand zodat zij de Schriften begrepen.’

Kortom, Lucas laat ons volgens mij zien, zowel aan het begin als aan het einde van zijn evangelie, dat Jezus en de Schrift niet los van elkaar kunnen worden gezien. Dat heeft ook voor ons betekenis:

• Jezus leefde van jongs af aan zeer dicht bij de Bijbel. Nader gespecificeerd: het Oude Testament.
  Reden dus te over om het Oude Testament mee te laten klinken in de dienst.
  Precieser voor zondag: het stukje uit Jesaja 61, dat Jezus opzocht en ‘opende’ om te laten klinken en te proeven.
• Jezus ging zelfs ”uit gewoonte” (vers 16) naar de synagoge. In de diensten word je gevoed. O.a. omdat de Bijbel er ter sprake komt. Zoals de Bijbel ook ter sprake kwam in het gesprek tussen Jezus en de Emmausgangers. Je hart kan er daarom zelfs van gaan ‘branden’, geïnspireerd raken, zagen we bij de Emmaüsgangers.
  Reden dus tevens te over om ook zelf dicht bij de Bijbel en de (al dan niet digitale) diensten te leven.
• Jezus weet zelfs de duivel te blokkeren, door dicht bij de kern van de Bijbel te blijven.
  Reden dus ook voor ons om bij onze keuzes de kern van de Bijbelse geboden een richtsnoer te laten zijn: liefde tot God en de naaste. Dat geeft een goed ankerpunt.
• En we mogen vertrouwen dat Jezus de Bijbel ‘geleefd’ heeft, zodat er zelfs een woord als ‘vervulling’ kan vallen. En ook dat de vervulling van beloftes m.b.t. de toekomst op de een of andere manier diep met Hem verbonden zijn.

Overigens neemt het verhaal van Lucas vanaf vers 22 ineens een heel bijzondere wending.
Jezus’ preek in Nazareth riep veel bijval op.
Echter, een enthousiaste sfeer begint om te slaan.
Maar daarover lezen we volgende week.