Toen Jezus aan het kruis hing, vond Hij nog de kracht om mensen aan elkaar te verbinden.

Als dan Jezus zijn moeder aanziet
en bij haar staande
de leerling die Hij (het meest) heeft liefgehad,
zegt Hij tot zijn moeder:
vrouwe, zie: uw zoon!
Vervolgens zegt hij tot de leerling:
zie: je moeder!       (Joh.19:26,27)

Wat zit er veel in deze woorden…
Jezus ziet zijn moeder aan.
Wat moet er onzegbaar veel in die elkaar vindende blikken gelegen hebben.
De moeder die machteloos moet toezien hoe haar zoon daar hangt te sterven.
De zoon die afscheid neemt van zijn moeder.
Die beiden, die elkaar in de ogen zien:
de een vanaf de aarde, de ander vanaf het kruis.

Hoeveel nabijheid er ook in de blikken schuilt,
tegelijk is er ook een zekere afstand aan het ontstaan.
Dat blijkt helemaal uit de bewoordingen die Jezus gebruikt.
Letterlijk zegt Hij:

‘Mevrouw, kijk: uw zoon’ (daarmee Johannes bedoelend, en daarmee zichzelf dus weghalend uit de positie als zoon).

‘Mevrouw’  –  dat is weliswaar een respectvolle, maar wel zeer afstandelijke aanspreekvorm.
Jezus gebruikte die aanspreekvorm ‘mevrouw’ naar zijn moeder al eens eerder:
in Johannes 2, bij de bruiloft te Kana:

‘Mevrouw, wat is er tussen Mij en u?’

Maar toen zei Hij er bij dat zijn ure nog niet gekomen was.
Nu is dat echter wel het geval.

Wat Jezus nu dus doet is: zijn aardse banden ontvlechten.
Maria was op aarde weliswaar zijn moeder,
maar nu Hij gaat sterven keert Hij terug tot zijn hemelse Vader.
Die innige band, die er altijd al met de Vader was, wordt weer hernomen.

In het begin van zijn evangelie schreef Johannes reeds over:

De eniggeboren Zoon die is in de schoot van de Vader (Joh.1:18).

Naar Hém keert Jezus terug.
Zo zal Hij het ook ná zijn opstanding zeggen, tegen de andere Maria:

Houd Mij niet vast,
want Ik moet nog opklimmen naar de Vader, (…)
die mijn Vader is en uw Vader!   (Joh.21:17)

Deze woorden, die afstand leken te creëren, doen dat uiteindelijk níet.
Want Jezus’ Vader is ook ónze Vader, zo geeft Hij aan!

Dankzij zijn volbrachte werk mogen ook wij dat weten.
Iets om vandaag diep dankbaar bij stil te staan.