In Genesis 9:8-17 lezen we over de regenboog, als teken van Gods verbond met alle mensen en dieren op aarde.
Dit verbond is eenzijdig gegrond in Gods genade en trouw.

Telkens als we de regenboog zien mogen we hier aan denken.

Het woord ‘regenboog’ staat er trouwens niet in het Hebreeuws.
Er staat ‘boog’, de aanduiding van een wapen.
God stelt zijn boog in de wolken.
Dat wil zeggen, volgens de gewoonten van die tijd: Hij ontwapent Zich.
Hij biedt vrede aan.
Hij levert Zich zelfs aan ons uit. (denk ook aan het verhaal van David en Jonathan, waar als bewijs van vriendschap, toewijding en vertrouwen een boog aan de ander wordt geschonken (1 Samuël 18).

Gods boog is een veelkleurige boog.
Deze wordt telkens zichtbaar bij donkere luchten, wanneer op de waterdamp het licht valt.
Dit breekt dan in vele kleuren uiteen.
Bijzonder, om wat we nu weten uit de natuurkunde bij Genesis te kunnen betrekken!
Dan kun je het beeld doortrekken: ook al dreigt er oordeel (de donkere regenwolken) – wanneer het Licht van God hier op valt, breekt het op het donker in een veelkleurige waaier uiteen.
En dan, als God dit ziet, winnen de kleuren het van het donker, en trekt Hij zijn oordeel terug!

Op twee andere plaatsen in de Bijbel komen we de regenboog ook tegen.
In Ezechiël 1:28 en Openbaring 4:3.
Op beide plaatsen bevindt de regenboog zich bij de troon van God in de hemel.
Wat wij dus zien, als wij de regenboog zien, lijkt een regelrechte verwijzing naar een belangrijk aspect van Gods heerlijkheid in de hemel!

Bij Gods troon is dus veelkleurigheid.
Nu het hemelvaart is geweest, belijden we van Christus dat Hij zit aan de rechterzijde van de troon van God.
Hij is daar als onze pleitbezorger.
Hij wordt ook wel het Licht van de wereld genoemd.
We weten ook van Hem, dat God ons in Hem genadig aanziet.
Als God op Christus ziet, en het offer dat Hij gebracht heeft, vergeet Hij zijn toorn om wat zondig en verkeerd is,
en ziet Hij de wereld in genade aan!

En ook dit: we zagen dat God Zich in de regenboog als het ware aan de aarde uitleverde.
Net zo heeft Hij Zich in Christus’ dood helemaal aan ons overgegeven, uitgeschonken.

Is het toevallig dat van Christus in de Bijbel gezegd wordt dat in Hem de ‘veelkleurigheid van de wijsheid van God‘ openbaar wordt (Efeze 3:10)?

In Hem werd werkelijkheid waar het bij de regenboog altijd al over ging en gaat:
de toorn van God om de zonde brak in veelkleurigheid uiteen, toen Christus Zich als offer gaf.
Niet het donker, maar de diverse kleuren van Christus’ liefde en genade, overheersen het leven.

De regenboog is daar telkens weer het teken van. Voor Noach, en voor alle generaties ná hem, zei God! Ook in onze tijd is de boog er nog steeds.

En wij?!
Dóet het ons iets?
Ráákt het ons nog, als wij de regenboog zien?
Nemen wij die genade aan?

En nog een stapje verder: is er in de veelkleurigheid van onze kerk en gemeente en ook in ons persoonlijk leven voor anderen iets te zien van die vele kleuren van Gods liefde in Christus?
Stralen ook wij in ons leven iets uit van die ontzaglijke trouw van de Here God?
Ook wij mogen, ieder persoonlijk met zijn of haar eigen kleur en talent, zoals je mens bent,  iets van Gods veelkleurigheid uitstralen.

Kleur bekennen – God deed het in Christus naar ons en onze aarde.
Ook wij zijn geroepen kleur – Gods kleur – te bekennen!