En dit zijn de geboorten uit Terach:
Terach heeft Abram doen baren
en Nachor en Haran;
Haran heeft Lot doen baren.

Haran sterft
voor het aanschijn van zijn vader Terach,-
in het land van zijn geboortetent,
in het Oer Kasdiem.

Abram en Nachor nemen zich vrouwen;
de naam van Abrams vrouw is Sarai
en de naam van Nachors vrouw is Milka,
een dochter van Haran,
die vader van Milka
en vader van Jiska is geweest.

Maar Sarai blijkt onvruchtbaar:
uit haar geen geboorte.

Terach neemt Abram, zijn zoon, mee
met Lot, de zoon van Haran,
dus een kleinzoon van hem,
en Sarai, zijn schoondochter,
de vrouw van zijn zoon Abram;
en zij trekken met elkaar weg
uit het Oer Kasdiem
om te gaan naar het land van Kanaän;
ze komen tot Charan en blijven daar.

De dagen van Terach worden
vijf jaren en een dubbelhonderd jaar;
dan sterft Terach, in Charan.
••

Dan zegt de Ene tot Abram:
ga, jij, weg uit je land,
uit je geboortetent en
uit het huis van je vader,-
naar het land dat ik je zal doen zien;

ik zal je maken tot een groot volk,
ik zal je zegenen,
ik zal groot maken jóuw naam;
word een zegen!-

ik zal zegenen wie jou zegenen
en wie jou verwenst zal ik vervloeken;
door jou zullen gezegend zijn
alle families op de bloedrode grond!

Dan gáát Abram,
zoals tot hem gesproken heeft de Ene,
en met hem mee gaat Lot.
Abram is een
man van vijf jaren en zeventig jaar
bij zijn uittocht uit Charan.

Méé neemt Abram: zijn vrouw Sarai
en Lot,
de zoon van zijn broer,
al hun verwerf dat ze hebben verworven en
alle levende ziel
die ze zich eigen hebben gemaakt
in Charan;
ze trekken weg
om te gaan naar het land van Kanaän
en ze kómen in het land van Kanaän.

Abram doorkruist het land
tot aan het oord van Sjechem,
tot aan de godseik van Moree;
de Kanaäniet is dan in het land.

Maar de Ene laat zich aan Abram zien
en zegt:
aan jouw zaad
zal ik dit land geven!
Dan bouwt hij daar een altaar
voor de Ene,
die zich aan hem heeft laten zien.

Hij trekt vandaar verder, op het gebergte aan
ten oosten van Bet El,- huis van God,
en spant zijn tent,-
met Bet El aan de zeezij
en Ai in het oosten;
hij bouwt daar een altaar voor de Ene
en roept de Ene aan bij zijn naam.

Abram breekt op,
voortgaande en opbrekend op de Negev aan.
•