Zondag 21 september 2014 Genesis 11:27-12:9

Zondag beginnen we met een serie schriftlezingen uit Genesis, en wij ”vallen” in het verhaal van de roeping van Abram.
Om dit verhaal goed te begrijpen is het goed iets van de achtergrond te weten.

Dit verhaal volgt op het verhaal van de toren van Babel. Daar troffen we een mensheid aan die ”naam” wilde maken. Een hemelhoge toren moest hier het symbool van worden.
God echter maakte hier een eind aan, en verstrooide deze cultuur.
Het humoristische hierbij is, dat geen van de Babelmensen een naam draagt: het is een naamloos, anoniem collectief, er is zelfs niet één naam bewaard.

Direkt daarna lezen we het geslachtsregister van Sem (Noachs zoon).
En jawel: ”Sem” betekent: ”naam”!
Direkt daarna wemelt het van de namen:
een lijst die uitmondt bij Abram (Genesis 11:26).

Wanneer enkele verzen later Gods belofte aan Abram klinkt, staat er:

“Ik zal uw naam groot maken”! (Genesis 12:2)

Kortom, het verhaal van de roeping van Abram heeft als achtergrond het verhaal van Babel.
Letterlijk staat er ook, als God Abram roept:

”Ga voor jezelf!” (Genesis 12:1)

Ofwel: stap naar voren uit het naamloze, anonieme en grijze collectief, en word de mens die je mag zijn.
Een mens met een naam (identiteit).
Een mens bovendien die aan het begin zal staan van een totaal nieuw begin, een hoopvol begin voor heel de aarde:

”In jou zullen alle volkeren der aarde gezegend worden.” (Genesis 12:3)

En ook klinkt het: ”Ik zal jou maken tot een groot volk” (Genesis 12:2)

Let wel: dit alles wordt gezegd tegen de reeds geschetste achtergrond van Saraï’s onvruchtbaarheid.

Het leek een irreële oproep.
Maar…Abram ging, vertrouwde!

Hij wordt niet voor niets de vader van alle gelovigen genoemd.
Want dat is geloven: gaan voor iets wat je (nog) niet ziet.
Vertrouwend: niet op een machtige samenleving met een hoge toren,
maar op de Stem van deze God, die een belofte doet
en ons daar aktief bij wil betrekken.

Geloven, het heeft te maken met:

-horen
-vertrouwen
-loslaten
-lev
-gaan
-toeleven naar
-je leven in dienst stellen van
– … (vul maar aan!)

Genesis 11:27-12:9

En dit zijn de geboorten uit Terach: Terach heeft Abram doen baren en Nachor en Haran; Haran heeft Lot doen baren.	Genesis 11 Literatuur bij Genesis
28	Haran sterft voor het aanschijn van zijn vader Terach,- in het land van zijn geboortetent, in het Oer Kasdiem.
29	Abram en Nachor nemen zich vrouwen; de naam van Abrams vrouw is Sarai en de naam van Nachors vrouw is Milka, een dochter van Haran, die vader van Milka en vader van Jiska is geweest.
30	Maar Sarai blijkt onvruchtbaar: uit haar geen geboorte.
31	Terach neemt Abram, zijn zoon, mee met Lot, de zoon van Haran, dus een kleinzoon van hem, en Sarai, zijn schoondochter, de vrouw van zijn zoon Abram; en zij trekken met elkaar weg uit het Oer Kasdiem om te gaan naar het land van Kanaän; ze komen tot Charan en blijven daar.
32	De dagen van Terach worden vijf jaren en een dubbelhonderd jaar; dan sterft Terach, in Charan. ••

	Dan zegt de Ene tot Abram: ga, jij, weg uit je land, uit je geboortetent en uit het huis van je vader,- naar het land dat ik je zal doen zien;	Genesis 12 Literatuur bij Genesis
2	ik zal je maken tot een groot volk, ik zal je zegenen, ik zal groot maken jóuw naam; word een zegen!-
3	ik zal zegenen wie jou zegenen en wie jou verwenst zal ik vervloeken; door jou zullen gezegend zijn alle families op de bloedrode grond!
4	Dan gáát Abram, zoals tot hem gesproken heeft de Ene, en met hem mee gaat Lot. Abram is een man van vijf jaren en zeventig jaar bij zijn uittocht uit Charan.
5	Méé neemt Abram: zijn vrouw Sarai en Lot, de zoon van zijn broer, al hun verwerf dat ze hebben verworven en alle levende ziel die ze zich eigen hebben gemaakt in Charan; ze trekken weg om te gaan naar het land van Kanaän en ze kómen in het land van Kanaän.
6	Abram doorkruist het land tot aan het oord van Sjechem, tot aan de godseik van Moree; de Kanaäniet is dan in het land.
7	Maar de Ene laat zich aan Abram zien en zegt: aan jouw zaad zal ik dit land geven! Dan bouwt hij daar een altaar voor de Ene, die zich aan hem heeft laten zien.
8	Hij trekt vandaar verder, op het gebergte aan ten oosten van Bet El,- huis van God, en spant zijn tent,- met Bet El aan de zeezij en Ai in het oosten; hij bouwt daar een altaar voor de Ene en roept de Ene aan bij zijn naam.
9	Abram breekt op, voortgaande en opbrekend op de Negev aan. •