Inmiddels bezig met een  dagboek over Exodus, schreef ik vanavond over Exodus 10 (vers 1-11). Het raakte mij hoezeer de geloofsgemeenschap er een hoort te zijn van jong en oud. Lees het stukje eens om te zien hoe de farao probeert de jeugd voor zich te winnen (door hen bij de eredienst weg te houden), terwijl God er vasthoudend op uit is om juist ook met hen een band te hebben. Ook de jeugd mag er helemaal bij horen en Hem dienen!

Dit is een veelzeggend bijbelgedeelte ook voor onze tijd. Uitnodigend, maar misschien ook confronterend.