Wees standvastig en onwankelbaar en zet je altijd volledig in voor het werk van de Heer, in het besef dat door de Heer je inspanningen nooit tevergeefs zijn. (1 Kor.15:58)

Zin in het leven!

In deze Paasmeditatie wil ik met (jo)u stilstaan bij dit slotzinnetje van Paulus over de opstanding, dat hij schrijft aan de gemeente in Korinthe. Kort samengevat zegt hij hier: omdat Jezus is opgestaan, heeft het leven zin!

Dat is iets waar we niet genoeg bij stil kunnen staan. Dat ons leven zin heeft, ertoe doet! Alles wat je doet, waarvoor je leeft, zegt Paulus, is nooit tevergeefs.
Want we hebben een Heer die leeft. Die sterker is dan de dood.
Die alles vast weet te houden en te bewaren, wat líjkt afgebroken.
Wat heerlijk!

Stel: dood is dood
Stel je eens voor, dat het anders was, dat met de dood alles afgelopen was. Dat afgebroken wordt, waaraan je je toewijdde in je leven.  Je liefde voor de ander, de dingen waar je voor gaat in het leven, je idealen, je passie. Stel je voor dat dat allemaal vroeg of laat definitief verdwijnt.
Wat hou je dan over?
Er zijn mensen, nihilisten (‘nietsisten’) genoemd, die hier heel eerlijk en consequent over doorgedacht hebben. Zij zeggen: ”Dood is dood, en het stukje dat je leeft kan als je geluk hebt wel heel mooi of waardevol zijn, maar daarna verdwijnt het. Vroeg of laat vergaat alles weer tot niets. Ook de aarde zal eens verdwijnen, als de zon is opgebrand, over millioenen jaren. En wat blijft er dan van over in dat grote heelal, wie zal ooit herinneren waar wij ons op het planeetje aarde druk om maakten?” Je kunt vinden wat je vindt over deze opvatting, maar één ding moet je zeggen: deze mensen zeggen ronduit hoe het er op staat als er géén opstanding zou zijn. Dan is de werkelijkheid inderdaad absurd. Alles is er, jijzelf bent er, maar alles is gedoemd te verdwijnen. Waar was het dan allemaal voor? Waar leef je dan eigenlijk voor?

Heeft het dan eigenlijk wel zin om je in te zetten voor hogere idealen, want ook dat sneuvelt toch weer?

God zij dank is het anders
Maar God zij dank is het anders. Al vanaf het begin weten we, dat er een God was, die de wereld in zijn handen heeft. Die een doel ermee heeft. Die ook een doel heeft met (jo)uw leven. Dit: dat het goede erin tot zijn doel komt.
Hij heeft dat laten zien, door Jezus op te wekken uit de dood. Na de dood ging zijn leven verder! Jezus’ opstanding liet het zien: alles wat Hij in zijn leven op aarde gedaan heeft, is nadien bekroond. Zijn leven vol liefde heeft dóórgewerkt. Zijn offer aan het kruis heeft vergeving gebracht. Alles waaraan Jezus zich toewijdde, was niet ineens weg, ging door, gáát door, en komt eens helemaal tot zijn doel. Daarom zegt Paulus het zo zeker: ”(jo)uw inspanningen zijn nooit tevergeefs”.

Besef dit!
Dat je leven zin heeft, moet je telkens proberen te beseffen, zegt Paulus. Bij wijze van spreken elke morgen bij het opstaan denken: ”Wat ik ga doen vandaag, heeft zin!” Elke dag even tot je laten doordringen dat jij er bent, en dat er Iemand is die (jo)u vasthoudt. En vast zál houden. Zelfs door de dood heen. Is er een meer kostbare gedachte om de dag mee te beginnen?

Zet je in voor het werk van de Heer
Zet je als mens daarom maar altijd in voor het werk van de Heer, zegt Paulus. En dat is misschien nog wel het allerbelangrijkste, wat hij ons op het hart wil drukken. Mensen, hou vast, hou vol! Omdat God er is die (jo)u vasthoudt, geef ook zelf niet op! Hoe? Door het werk van de Heer een warm hart toe te dragen, en er standvastig in te zijn.
Wat is het werk van de Heer?
Maar wat is het werk van de Heer, wat moet je je daarbij voorstellen? Ik zou zeggen: kijk maar naar het leven van Jezus op aarde. Hoe Hij, de Heer, leefde en werkte. Wat vond Hij belangrijk om te doen? Dat was enerzijds bijvoorbeeld: trouw je werk verrichten, je ding doen. We weten van Jezus dat hij jarenlang, zo tot zijn 30e waarschijnlijk, een gewone timmerman is geweest. Waarin ook Hij elke dag gewoon deed in zijn werk wat zijn hand vond om te doen. Ik noem hier dat een bewust, want vaak vinden wij dat al té gewoontjes, om dit bezig zijn met het dagelijkse werk ook ”werk van de Heer” te noemen. Maar Jezus zelf laat zien, door het overgrote deel van zijn leven als timmerman werkzaam te zijn, dat dit zeker niet minder waardevol  is. Trouw zijn aan en in je beroep, studie, werk, of de mensen in je leven thuis of elders: het is geweldig kostbaar! De mens, zo vertelt het boek Genesis, is bedoeld om Gods aarde te bewaren. En hoeveel beroepen of dagelijkse bezigheden mogen daaraan bijdragen: om de aarde te bewaren, het dagelijks leven te dienen.
Zo was het leven van Jezus dus enerzijds: trouw aan je aardse leven en werken.
Maar het was tegelijk ook nog meer dan dat: want onder ”het werk van de Heer” vallen ook die laatste levensjaren van Jezus, waarin Hij niet zozeer meer de timmerman was, maar vooral de ‘man van God’, die in woord en daad dicht bij God en zijn Woord leefde, en dat uitdroeg en schonk aan velen. En dat bedoelt Paulus hier ook. Mensen, wees ook overvloedig in het werk van de Heer, door ook zelf uit God te leven, en dat uit te dragen en door te geven, op welke manier dan ook. Je zou kunnen zeggen: naast het werk in de wereld ook het kerkenwerk, waar we ook met elkaar standvastig en overvloedig in mogen zijn. In kerkgang bijvoorbeeld, waar we door mee te doen en blijven doen, blijven zorgen voor een plek in Nieuwleusen, waar wekelijks God de lof wordt gezongen en het geloof geoefend en gevoed kan worden! Of door mee te werken in een van de kerkelijke activiteiten, waarmee we proberen naar elkaar toe iets van Gods Licht door te geven. Hoe het ook zij, ook van dit werk mogen we weten dat het zinvol is!
Volop reden dus, om ook weer na deze Pasen met goede moed de schouders er onder te zetten, betrokken bij wereld en kerk, wetend dat alles wat ook wij persoonlijk daaraan bijdragen, niet tevergeefs is.

Integendeel!