Op de eerste zondag van Epifanie gaat het over de heilige Geest. Want naar Hem leidt uiteindelijk alles in het kerkelijk jaar: naar Pinksteren. Johannes zei het al over Jezus: ‘Hij zal u dopen met de heilige Geest.’ (Lc.3:16).
Lees hier de preek:
Op de eerste zondag van Epifanie gaat het over de heilige Geest. Want naar Hem leidt uiteindelijk alles in het kerkelijk jaar: naar Pinksteren. Johannes zei het al over Jezus: ‘Hij zal u dopen met de heilige Geest.’ (Lc.3:16).
Lees hier de preek:
Dank dominee Bart voor je boodschap vanmorgen!
David Oosterbroek
Fijn om te horen!
Wat een prachtig vergelijk van de duif bij de doop met de duif van het offer! Deze had ik nog nooit gehoord. En ook de verbinding met het pinksterfeest. De geschiedenis herhaalt zich. In kleine kring hebben we vorige week ook nagedacht over dit bijbelgedeelte. Eén van de dingen die ons opviel, was dat het hier zo stil blijft. De hemel gaat open; er zijn heel veel mensen aanwezig en het blijft oorverdovend stil. Met Pinksteren herhaalt zich de uitstorting van de Heilige Geest. Ook dan zijn er heel veel mensen bij, maar dan is er wel reactie. Prachtig dat er in zulke bekende verhalen telkens weer nieuwe aspecten ontdekt worden!
Ja, deze voor mij ook originele uitleg kwam ik tegen in het commentaar van dr. J. van Bruggen op Lucas.
En dat het zo stil blijft, heeft misschien wel te maken dat niet iedereen dit zag gebeuren. In Matteus 3:16 en Markus 1:10 lees je bij de doop van Jezus:
”Zie, de hemelen werden voor Hem geopend, en Hij zag de Geest van God als een duif neerdalen en op Zich komen” (Mt.3:16)
”Hij zag de hemelen scheuren en de Geest als een duif op Zich neerdalen.” (Mk.1:10)
Kortom, deze teksten lijken inderdaad te suggereren dat de neerdaling van de Geest een ieder ontging (en dat het daarom zo stil blijft), maar dat Jezus het wel zag.
Tegelijk blijft de mogelijkheid bestaan dat iedereen het zag (maar dat de evangelist het belangrijk vindt om te vertellen dat Jézus het zag).
Ook uit Joh.1:32 kun je wellicht concluderen dat Johannes de Doper de enige was die dit heeft zien gebeuren, en aan wie we dus deze beschrijving danken:
”En Johannes getuigde: Ik heb de Geest zien neerdalen uit de hemel als een duif, en Hij bleef op Hem.” (Joh.1:32 en evt. nog verder te lezen over de Geest)
Maar ook hier blijft het natuurlijk ook mogelijk dat Johannes één van de velen was die dit zag, en dat hij zijn eígen getuigenis/ervaring doorgeeft.
Eén van de groep was op latere leeftijd gedoopt en had dit ervaren als een heel heilig moment. Dat kan natuurlijk ook een reactie geweest zijn, áls iedereen de stem had gehoord en de duif had gezien. Een moment waar geen woorden voor zijn en waarbij iedereen stil wordt.
Naast alle beelden hebben we het nog helemaal niet gehad over Jona, wiens naam “duif” betekent. Jona, die drie dagen in de vis verbleef. Ook hier weer een beeld wat gekoppeld wordt en is aan Jezus.
Mooi! Jona (duif/Geest), verbonden aan ”ommekeer”, zoals bij Nineve, en de mogelijkheid/uitnodiging/oproep die daar altijd voor is.