
In dezelfde uitgave met oud-Engelse teksten als waarover ik schreef in mijn andere blog over De wijzen uit het Oosten, trof ik een 12e-eeuwse preek aan over de wijzen uit het Oosten.
Deze preek betreft een vertaling vanuit het Frans naar het Engels uit de 12e/13e eeuw.
Dit Engelse exemplaar is door mij van een werkvertaling voorzien, alsmede een aantal opmerkingen.
Wellicht boeiend voor belangstellenden, of collega-voorgangers, die zich voorbereiden op een preek over de Wijzen.
In ieder geval voor mij bracht deze preek een waardevolle praktische vertaalslag aan.
Vanuit het goud, de wierook en de mirre van de wijzen gaat het naar de vraag:
Hoe kunnen wij Christus onze gaven geven?
Hieronder leest u de wegen die een 12e-eeuwse voorganger zijn gehoor destijds wees.
Tijdens het concert van het jongenskoor uit Dalfsen werd pasgeleden het volgende lied gezongen, wat hier goed bij past:
Kings of Orient
We three kings of Orient are, bearing gifts we traverse afar,
Field and fontain, moor and mountain, following yonder Star.
O, star of wonder, star of night, Star with royal beauty bright,
Westward leading, still proceeding, guide us to the perfect light.
Born a babe on Bethlehem’s plain; gold we bring to crown Him again;
King forever, ceasing never, over us all to reign.
Frankincense to offer have I; incense owns a Deity nigh;
Prayer and praising, all men raising, worship Him, God on high.
Myrrh is mine; its bitter perfume breathes a life of gathering gloom;
Sorrowing, sighing, bleeding, dying, sealed in the stone-cold tomb.
Glorious now behold Him arise, King and God and sacrifice,
Heaven sings: ” Hallelujah! Hallelujah!” The earth replies.
Dat sluit inderdaad heel mooi aan. Het lied stamt uit 1857, lees ik. Dus later in de tijd, maar een aantal gedachten stemmen zeker overeen. Dank voor het delen ervan!