De bruiloft te Kana

Het bruiloftsverhaal speelt zich af op de derde dag (vers 1).
Dit is de dag waarop in Israel de meeste huwelijken gesloten worden.
Op dinsdag werd in het scheppingsverhaal immers tweemaal gezegd dat God zag dat het goed (tof) was!
Die dag springt er dus uit, dan word je dubbel gezegend.
Inderdaad, een ideale trouwdag.

Opvallend is dat de dag ervoor (de 2e scheppingsdag) God zelfs niet eenmaal zegt dat het goed is.
Het is angstig stil…
Waarom?
Rabbijnen vermoeden dat dit te maken heeft met het volgende:
die dag werden tijdens de schepping de wateren van elkaar gescheiden:
naar boven (dat werden de hemelwateren) en naar onderen (de wateren onder de aarde). Dit alles verwoord volgens het toenmalige tijdsbeeld.
Waarom was God hier dan niet blij mee?
Omdat, zo luidt het antwoord, Hij mogelijk al vooruitzag dat dit alles eens ongedaan gemaakt zou worden.
Immers, met de zondvloed gingen de hemelsluizen en de sluizen onder de aarde weer open, en de aarde zou weer overstromen.
Vanuit die toekomstige pijn over dat harde oordeel is het stil op de tweede dag: alles zou wel eens in het water kunnen vallen.

Tegen die achtergrond past het verhaal van Johannes helemaal:
ook hier lijkt er een feest in het water te vallen:
de bruiloft, die in de Bijbel ook vaak symbool staat voor de relatie God-Israel en heel zijn mensheid.
In het OT lees je hoe die relatie op en neer kon gaan.
Bij ons is dat trouwens niet veel anders.

Dan is het bemoedigend te lezen dat op die bruiloft, waar het plezier ineens weg is (de wijn is op), Jezus te gast is.
Hij redt de verloren situatie.
Hij verandert het vele water (6 enorme kruiken!) weer in wijn.
Na die treurige 2e dag komt altijd nog de 3e, waarop de vreugde overwint!

Rijke symboliek dus in dit verhaal: terugwijzend naar Gods scheppend en herscheppend handelen, in Jezus.
Bovendien waren de vaten reinigingsvaten.
In de verandering naar wijn (symbool voor Jezus’ bloed?) zal er reiniging plaatsvinden.
De relatie wordt gezuiverd, het huwelijk is weer ok;
God en mens kunnen samen weer verder, en dat viert iedereen dan ook weer volop!

Ik heb er zin in om dit prachtige verhaal zondag verder uit te gaan leggen en samen te gaan vieren!

Johannes 2:1-11

1 Op de derde dag was er een bruiloft in Kana, in Galilea.
De moeder van Jezus was er,  2 en ook Jezus en zijn leerlingen waren op de bruiloft uitgenodigd.
3 Toen de wijn bijna op was, zei de moeder van Jezus tegen hem: ‘Ze hebben geen wijn meer.’
4 ‘Wat wilt u van me?’ zei Jezus. ‘Mijn tijd is nog niet gekomen.’
5 Daarop sprak zijn moeder de bedienden aan: ‘Doe maar wat hij jullie zegt, wat het ook is.’
6 Nu stonden daar voor het Joodse reinigingsritueel zes stenen watervaten, elk met een inhoud van twee à drie metrete.
7 Jezus zei tegen de bedienden: ‘Vul de vaten met water.’ Ze vulden ze tot de rand.
8 Toen zei hij: ‘Schep er nu wat uit, en breng dat naar de ceremoniemeester.’ Dat deden ze.
9 En toen de ceremoniemeester het water dat wijn geworden was, proefde – hij wist niet waar die vandaan kwam, maar de bedienden die het water geschept hadden wisten het wel – riep hij de bruidegom
10 en zei tegen hem: ‘Iedereen zet zijn gasten eerst de goede wijn voor en als ze dronken zijn de minder goede.
Maar u hebt de beste wijn tot nu bewaard!’
11 Dit heeft Jezus in Kana, in Galilea, gedaan als eerste wonderteken; hij toonde zo zijn grootheid en zijn leerlingen geloofden in hem.